jueves, 11 de junio de 2009

Si no tienes féisbuc, no eres nadie


Creo que al final voy a caer en la trampa. He intentado resistir con todas mis fuerzas y mantenerme firme, fiel a mis principios, pero soy débil y no sé si podré aguantar mucho tiempo más. Me precipito hacia el desastre inexorablemente: tendré que hacerme un féisbuc de esos... Como me dijo un día Meritxell, "Si no tienes féisbuc, no eres nadie". Realmente debo de ser la única persona menor de setenta años que no lo tiene... Si hasta el Papa de Roma tiene uno!

No estoy muy curtida en este tema, porque nunca me ha interesado demasiado, pero por lo que estoy viendo a mi alrededor la cosa funciona más o menos así: tú te abres una cuenta de féisbuc (perdón: en feisbuquiano se llamaría "perfil"), con tus datos personales y tu "afoto". Hay dos variantes muy frecuentes en cuanto a la "afoto" que aparece en el perfil:
a) foto artística-profunda-intelectual de alguna cosa supuestamente original (y que no eres tú), para que se vea lo poco egocéntrico y lo muy especialito y diferente a los demás que eres. Véase: objetos, muñecos, dibujos animados, logos, vehículos, animales...
b) tú en la mejor foto que puedas encontrar: con todos los truquis posibles para quedar bien, escondiendo los defectos, enfocando tu lado bueno, con dos kilos de pote en la cara, ropa sexy, enseñando carne prieta, en posturas tan supernaturales que parece que te vayas a descuajaringar vivo/a, haciendo unos retoques de nada con el fotoshop... en fin, mostrando al mundo lo mejorcito de ti. Hoy en día el márketing lo es todo, hay que venderse como sea. Poca gente pondría una foto de su careto recién levantado, con el michelín asomando por debajo del pijama de felpa y las ojeras tipo oso panda en plena jeta.... La vida es dura, hay que sobrevivir como sea en la jungla de la sociedad! Con todo, nos olvidamos de que, los que ya nos conocen, saben perfectamente cómo somos; y los que no nos conocen, quizá se peguen un buen susto si algún día llegan a hacerlo.

Los que se inclinan por la variante de "foto personal donde se muestra lo bueno/a que estoy" pueden optar por alguna de las siguientes fórmulas, muy socorridas todas ellas:
1) aparecer sonrientes con un vaso o botella de algo alcohólico en la mano, saliendo de farra, en algún bareto o discoteca, o en cualquier sitio. Que se vea lo divertido y enrollado que eres. Existen dos subvariantes: aparecer en la foto solo o bien con amigos, que se sepa lo mucho que te aprecian todos y lo bien que se lo pasan contigo. Es que eres el rey de la fiesta! La gente debería morirse de ganas de agregarte como amigo...
2) salir con un bonito paisaje de fondo, transmitiendo que eres una persona sana, deportista y que te mola la naturaleza. Una subvariante es salir con una ciudad conocida de fondo (como los rascacielos de New York, por ejemplo), señal de que eres un incansable viajero de lo más cosmopolita.
y 3) posar en casita con un niño en brazos, para que todos sepan que tu hijo es lo más importante del mundo mundial (aunque, muy probablemente, y debido a las brasas que habrán aguantado sobre ese tema, ya lo sabían). Hay más opciones, pero éstas son bastante frecuentes...

En tu perfil también puedes poner tus grupos de música favoritos, tus pelis favoritas, las actividades que realizas normalmente, los gustos y aficiones que tienes... Además, puedes hacerte fan de cosas (cosas chorras, básicamente) y un largo etcétera. Piensa que el mundo no podría vivir sin saber que has visto todos los capítulos de los Simpson, eres fan de Chuck Norris o que te gusta dormir en pelotas cuando hay luna llena en Tombuctú. Son cosas de lógica... Todos tenemos derecho a la información!

A continuación, una vez preparado el terreno, toca ponerse a buscar amigos como un loco: enviar mensajes a toda la peña para que sepan que tú también estás en féisbuc y que quieres ser amiguito/a suyo. No importa si es gente a la cual no ves nunca, que no soportas, que te hacía la vida imposible o que en realidad te importa un pito; aquí lo que cuenta es tener tropecientos amigos. Nota importante: al acto de hacerte un amigo en el féisbuc se le llama "agregar" en lenguaje feisbuquiano.

Cuando ya tienes a unos cuantos amigotes ahí, dispuestos a cotillear a fondo tu vida (y tú la suya), pasas a la apasionante tarea de feisbuquear en sus diferentes modalidades: dejar mensajes chorras en los "muros" (otra palabra feisbuquiana típica) de la peña, jugar a juegos tontos, comprar gente como mascota, enviar cosas virtuales y sin sentido, rellenar tests chorras como "¿qué tipo de ácido nucleico eres?", mirar fotos de sitios y gente que en verdad te dan igual, y un montón de cosas interesantísimas más.

Estas cositas tan útiles van a ocupar todo tu tiempo, por supuesto, ya que el féisbuc tiene el gran inconveniente de crear adicción. Hay parejas al borde del divorcio por culpa del féisbuc, estoy segura. En cambio otras se han salvado gracias a él, porque mientras estás marujeando las vidas de los demás no tienes tiempo de pelearte con tu pareja, que probablemente también estará marujeando las vidas de otros... Si hay suerte incluso podeis poner datos en común y comentarlos luego, cuando consigáis desengancharos del ordenador. Eso sí: cuidadín con lo que pones en tu "estado". Como tu churri vea que has puesto "situación complicada" en vez de "requeteocupado/a con un/a tío/a superbueno/a", va a haber bronca de las que hacen historia...


Luego también están los "eventos", que son las cosas que se hacen, y los comentarios sobre los eventos cuando ya han pasado. Aquí pasa que si eres un pobre pringui sin féisbuc no te enteras de nada, y la gente a veces no tiene ni la decencia de enviar un triste mail a los marginados que no estamos en la onda para avisarnos. Así que te quedas sin saber cuando hay fiestorrones, juergas o demás por culpa de no tener el féisbuc de los güevos. También puede ser que no te hayan querido invitar porque no les dé la gana aguantarte, pero eso es una cosa muy poco probable. Yo creo que es más bien lo otro. Una injusticia más que tenemos que soportar por no seguir a la masa humana, qué se le va a hacer...

En fin, y así podríamos seguir hasta el infinito. Esto es un mundo lleno de matices. Un universo paralelo al nuestro. Yo es que soy más de enviar mails personales y privados, enseñar mis fotos sólo a quién me dé la gana, y hacer cosas en vivo y en directo. La gente que realmente me importa y a quién le importo ya sabe cómo soy, conocen mis gustos, o más bien están en proceso constante de averiguarlo (y viceversa). Pero últimamente siento que soy una marginada social, una paria de la sociedad. Lo confieso: por mucho que me encanten mis ratos de soledad y que siempre vaya a mi bola, también tengo mi corazoncito y necesito amiguitos que se interesen por mí... snif, snif! Así que nada, a hacerse el féisbuc ese. Aunque lo primero que haga al apuntarme sea fundar un grupo de amigos anti-féisbuc.

Entonces, en pleno arranque de convencimiento, ante el ordenador, a punto de caer en la tentación, entra Meritxell y me dice: "no estás al día, el féisbuc ya está pasado de moda. Es que no te enteras...". ¡¿Como?! Joder, si es que estoy en la parra! Total, que le pregunté lo que se lleva ahora, para ser una avanzada a mi tiempo. Y se ve que ahora están de moda los blogs personales y supercurrados... Pues, viendo éste, lo llevo claro!


7 comentarios:

XL dijo...

PAra mi lo peor del facebook son los test xorras. nunca he hecho uno y nunca lo voy a hacer.
No te hagas facebook, serás mejor persona.

Magrat dijo...

Sí, sí, molt dir que no me'l faci, però tu bé que en tens... jeje! El que passa és que no vols agregar-me com a amiga, ja ho veig... ;-)

Unknown dijo...

Va dona.. que te'n mors de ganes... no dissimulis!!

Ah, i espero que m'agreguis, que aviat vull arribar als 300 amics!!

Jejejeje

Bon cap de setmana!!

XL dijo...

Jo el tinc només per raons de publicitat. Només penjo els meus fotomuntatges. I igualment molts cops penso en borrar-me.

ester_kandi dijo...

Segur que al facebook hi ha un grup de gent que no es vol fer facebook.. :P Ànims

http://www.facebook.com/group.php?gid=10078024734

Datacrime dijo...

me mata de la risa a pesar de tener tanto tiempo de publicado ja ja ja ja mi Feisbuc solo tiene burradas nada personal me hace reir tienes razon ya me senti paria...

Anónimo dijo...

klk
palomooooooooooooo